جناب حجت الاسلام پناهیان حفظه الله
سلام علیکم
متنی کوتاه در برنامه ویراستی،  ناظر به قسمتی از سخنرانی شما منتشر شد. مخاطبان نظر بدان داشتن که متن روشن نیست و مراد پوشیده شده است. بدین علت، متنی بیشتر می نگارم؛ بدان امید که بر دقت مان بیفزاید.
هر از گاهی که توفیقی دست می دهد تا به سخنرانی از شما گوش دهم، با اشکال هایی چند رو به رو می شوم. هربار یاد سخن استادم آیت الله علیدوست مدظله می افتم که می فرمود: سخنرانی باید به گونه ای باشد که عموم مردم بهره برند و خواص هم بپسندند.
متاسفانه در سخنرانی شما حداقل به گمان نگارنده مواضع خلل یافت می شود که حاکی از عدم دقت است، جنابعالی نیک می دانید که در سخنرانی فقط دانسته های ما  آشکار نمی شود بلکه نادانسته های ما نیز نمایان می شود، از این جهت بهتر آن است که در عرصه هایی که کار نکرده ایم وارد نشده و سخن نگوییم.
برای نمونه در رابطه با شاعران فرموده اید:
« شعرا برخی هاشون قدیما می خواستند چارپاداری فحش بدن بعد رویشان نشد و به قالب شعر روی آوردند مانند این شعر که بر او نمرده بر فتوای من نماز کنید که یعنی مرده شورش را ببرن!»
اولا: سخن شما به نحو موجبه کلیه که واضح البطلان است به نحو موجبه جزئیه هم غیر قابل اثبات، آنان که ناسزا می گویند به نظم و به نثر ناسزا می گویند، محتاج به لفافه نیستند.
ثانیا: شما مصرعی از جناب حافظ را می خوانید که در شکوه شعر و محتوای فخیم اشعار حافظ  همین بس که مرحوم علامه طباطبایی ره جلسه درس شرح شعر او را داشت و مرحوم آیت الله سعادت پرور ره آن محتوا را به درخواست مرحوم علامه حسن زاده آملی ره قلمی کرد و  فحاشی از شأن ایشان به دور است، من بعید می دانم که اصلا شما انتساب شعر به جناب حافظ را می دانستید، نباید به عرصه های تحصیل نکرده ورود کنیم.
ثالثا: صحیح است که هر کسی از زعم خود یار حافظ می شود؛ حضرتعالی چرا هنگام شنید آن مصراع یاد ناسزا افتادید و یاد عبارت کالمیت بین الأحیاء که در روایات در مورد مرده دلان آمده است نمی افتید؟ هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق.........بر او نمرده به فتوای من نماز کنید.
رابعا: کنون که رسانه در اختیار شماست، درنگی بیشتر کنید و از محتوای آیات و روایات سخن بگویید، رسالت ما رساندن سخنان جاودان او و اوصیاء طاهرین اوست، مغتنم شماریم زمان را که اندک است.
من الله التوفیق
سید مرتضی حسینی کمال آبادی
دهم فرودین 1403
مصلی امام خمینی ره تهران